„Zawsze się radujcie. Nieustannie się módlcie. Za wszystko dziękujcie. Taka jest bowiem wola Boga w Chrystusie Jezusie względem was.” (I List do Tesaloniczan 5:16-18)
Kochani! Zdaje nam się, że czas przyspieszył, tak wiele się wydarzyło!
Usługiwali Społeczności Fundacji:
– 13.01.2025r. ponownie niewidomy Waldemar,
– 16.01.2025r. Brat z Siemianowic,
– 15.02.2025r. Katarzyna Kupiec,
– 05.03.2025r. Małgorzata z Fundacji SNAP – Gosia od lat składa świadectwo własnego nawrócenia i głosi Ewangelię w jednostkach penitencjarnych. Wyznała, iż kiedy zaczęła wchodzić do więzienia jako żona osadzonego, uświadomiła sobie, że dotychczas miała w sobie poczucie pewności i wyższości względem osób, które wtedy przychodziły odwiedzać swoich bliskich. Pierwsze miesiące po osadzeniu jej męża Krzysztofa w więzieniu były dla niej trudne, bowiem dopóki liczyła na łaskę ze strony Prezydenta Polski, odczuwana nadzieja trawiła ją, kiedy te drzwi zamknęły się, przyszedł pokój, ponieważ rozpoczął się czas uwielbienia Boga – ona sama dostrzegła w sobie to, co Bóg chciał w niej zmienić i teraz, kiedy posługuje w więzieniu, jej serce jest pełne miłości nie tylko do więźniów, ale i do ich rodzin. Dzięki świadectwu osadzonego Krzysztofa wielu więźniów odnajduje nadzieję w Bogu i pozwala Mu przemieniać ich życie. Małżeństwo Gosi i Krzysia doświadcza przemiany, kiedy Mąż we własnej bezsilności jest zmuszony dostrzegać i doceniać wysiłki i decyzje Żony, kiedy oboje uświęcają własne podejście do współmałżonka, zachowując wierność względem niego nawet w myślach, doświadczają Bożej opieki poprzez troskę i łaskawość otaczających ich ludzi. Chociaż Gosia zazwyczaj dużo mówi, tym razem mowa ta była nieco inna, mniej śpiewała, a w tym, o czym opowiadała, czuć było dużo więcej uwielbienia pełnego pokoju i niewinnej radości. Niech będzie Bogu chwała za wszystko, w czym daje nam dział, aby uwielbione było Imię Jego!
– 13 świadków ze zboru w Strzelcach Opolskich – służyli muzycznym uwielbieniem i modlitwą, kilka osób podzieliło się krótko świadectwem własnego wybawienia,
– 14.03.2025r. raper i pastor Marcin Tryburczy,
– 19.03.2025r. Bodek,
– 04.04.2025r. ponownie Paweł i Magda, tym razem ze swoim gościem Pawłem z Zawiercia – Paweł i Magda zwracali tym razem uwagę na potrzebę wzmacniania małżeństw poprzez stawanie małżonków w prawdzie, ponieważ w swoim otoczeniu widzą rozpad nawet chrześcijańskich małżeństw z powodu kłamstw, w jakich tkwią uparcie zwłaszcza mężowie, a i oni sami doświadczyli, jak szczerość Pawła przed Bogiem, samym sobą i Żoną oraz koncentracja Magdy na Bogu zamiast na mężu przyniosły prawdziwą wolność obojgu oraz zmianę w relacji. Ich gość Paweł z Zawiercia podzielił się świadectwem własnego nawrócenia. Pewnego dnia postanowił być bardzo gorliwy w ramach religii, w której funkcjonował od dzieciństwa i brał udział codziennie w ustalonych rytuałach, jednak po półtorej roku odszedł daleko od tego, o czym tam mówiono, spędzał wiele czasu na imprezach narkomanów. Jednocześnie był w nim ogromny głód Boga, dlatego kiedy jego koledzy pod wpływem narkotyków np. grali w gry, on, zaszyty w jakimś kącie, czytał Biblię. Po pewnym czasie jego znajomi narkomanii myśleli, że zwariował, ponieważ często na głos wołał do Boga. Szukał wiedzy o Nim także w Internecie, gdzie natknął się na ewangelistów poza wspólnotami, którzy głosili wezwanie do chrztu i czuł, że to jest to, czego pragnie i został przez nich ochrzczony. Bóg natychmiast uwolnił go od nałogów i rozpoczęło się naprawdę jego nowe życie,
– 05.04.2025r. Mariola i Damian – podzielili się własną aranżacją muzyczno-wokalną Psalmów,
– 09.04.2025r. Tomasz Żółtko – jego twórczość dla wielu bywa kontrowersyjna, pobudza bowiem do czujności, aby badać nie tyle cudze, ale własne serce, aby karcić nie tyle innych, co samych siebie, aby prostować nie tyle dla własnej wygody swoje ścieżki, ale dla Boga – aby nie tyle od święta do święta, ale codziennie po prostu z Jezusem żyć!
https://www.youtube.com/watch?v=LE3qvHQD5Bw
– dwukrotnie, bowiem w dniach 19.04.2025r. Oraz 27.09.2025r. Janusz Bigda – chociaż mógłby robić karierę muzyczną, wiele lat temu postawił oddawać swoim talentem chwałę Bogu i czyni to w prostocie swojego codziennego życia. Ostatnio wydał kolejną płytę: „Widzę już tę rzekę”, którą prezentował na spotkaniu ze Społecznością Fundacji,
– 23.05.2025r. raper Bartosz Baran,
– 30.05.2025r. pastor Dariusz Laskowski,
– 06.11.2025r. Bogdan Pieczyrak,
– 15.11.2025r. Mirosław i Janina Rękorajscy.
Dnia 09.03.2025r. odbył się turniej szachowy pod patronatem Fundacji. Został zorganizowany w budynku CIS w Chorzowie – zgromadziło się około 80 osób w różnym wieku (od 8 do 70 lat, ze swoimi rodzinami oraz znajomymi), które w mniej lub bardziej zaawansowanym stopniu pragnęły podjąć wyzwanie. Były puchary, dyplomy i pyszny bigos. Osoby zainteresowane mogły zabrać do domu Biblię. Dziękujemy wszystkim zaangażowanym.
Dnia 23.03.2025r. w Centrum Uskrzydlij Dzieciaki odbył się koncert chóru gospel „Z miłości” dedykowany Społeczności Fundacji, gdzie jednocześnie Krzysiu został poproszony o złożenie krótkiego świadectwa dla zaproszonych gości.
Dnia 26.05.2025r. pani Danuta poprowadziła spotkanie dotyczące zarządzania czasem – pokazała nam, że każdy z nas zupełnie odmiennie go postrzega i inaczej nim gospodaruje, podpowiadała, jak z niego efektywniej korzystać, projektując własną przyszłość poprzez aktywne działanie.
Niestety, skrzynia biegów naszej Renatki po kilku miesiącach i naprawach ostatecznie nie wytrzymała ciągłych zmian kierowców, dlatego – ale także w związku ze wzrostem potrzeb transportowych (codzienny odbiór darowanej nam żywności, pomoc osobom mającym utrudnienia w poruszaniu się, odbiór darów rzeczowych, wyjazdy grupowe) – w dniach 11.06.2025r., 25.07.2025r. i 20.08.2025r. nabyliśmy kolejne samochody: Opla Vivaro, Renault Megane Classic (był to pierwszy samochód, którego stanu technicznego nie sprawdziliśmy przed zakupem i okazało się, że koszt naprawy przewyższyłby kilkukrotnie jego wartość – cała sytuacja była okazją do doświadczania cudu współpracy tam, gdzie była pokora, dążenie do zgody, ale i stanowczego stawanie po stronie prawdy) i Dacię Sandero. Dziękujemy wszystkim osobom, które posługują przy transporcie – ze Społeczności Fundacji oraz Przyjaciołom.
W sierpniu 2024r. rozpoczęliśmy zbiórkę na transport żywności, środki finansowe mogły być wpłacane do ustawianej przy wejściu do Świetlicy odrestaurowanej Skarbony. Raz została skradziona, ale ponieważ jest ciężka, złodzieje wybili szybę, aby zabrać zgromadzone tam na dany moment środki, ale pozostawili ją w pobliskich zaroślach. Naprawiona mogła nam dalej służyć. Dnia 31.07.2025r. zakończyliśmy zbiórkę i ogólnie w ciągu roku zgromadzono w niej kwotę 1.392,27zł, która została w całości przeznaczona na zakup paliwa.
Korzystając z symulatorów lotu kosmicznego z Chorzowskiego Planetarium, dwukrotnie 10‑cioosobowe grupy ze Społeczności Fundacji poleciały w kosmos – wyprawy te były dla wielu źródłem niezapomnianych wrażeń i inspiracją.
W dniach 05-06.09.2025r. odwiedziła nas Edyta Döbrich z Fundacji Misyjnej Afryka Kids. Współpracujemy z nią już wiele lat, wspierając jej działania w grupach Kościoła Domowego, w ramach niesienia pomocy indywidualnym osobom i rodzinom, od jakiegoś czasu również w nowym powołaniu, do którego Bóg wezwał jej syna, a ją uczynił jego wierną i gorliwą pomocnicą – wspieranie chrześcijan w zborze Kościoła w Ugandzie poprzez posługę duszpasterską, prowadzenie Domu Dziecka oraz niesienie pomocy najbiedniejszym.
25 osób Społeczności Fundacji i gości w dniach 30-31.08.2025r. spędziło czas w Chrześcijańskim Ośrodku Tymoteusz w Wiśle. W sobotę udało nam się jeszcze nacieszyć aktywnościami na świeżym powietrzu, korzystając ze słońca i ciepła – niektórzy grali w tenisa stołowego, piłkę nożną, piłkę ręczną, inni woleli spacerować do pobliskiego potoku, kąpać się przy małych wodospadach w lodowatej górskiej wodzie lub wodzie chłodnawej w basenie. Wieczorem, już w niewielkim deszczu, cieszyliśmy się kiełbaskami z ogniska, a potem chętni – już w budynku – dzielili się Bożym Słowem i własnym świadectwem. W niedzielę dzieciaki niezmordowanie radowały się zieloną przestrzenią, biegając po mokrej trawie, my dorośli zaś uwielbiliśmy Boga śpiewem, modlitwą i świadectwami swojego życia. Wróciliśmy późnym wieczorem, nieco zmęczeni wrażeniami i pełni apetytu na kolejne wyprawy.
„A ja powiedziałem pewny siebie: «Nigdy się nie zachwieję». Z łaski Twojej, Panie, uczyniłeś mnie niezdobytą górą, a gdy ukryłeś swe oblicze, ogarnęła mnie trwoga. Wołam do Ciebie, Panie, błagam Boga mego o miłosierdzie: «Jaki będzie pożytek z krwi mojej, z mojego zejścia do grobu? Czyż proch Cię będzie wysławiał albo rozgłaszał Twą wierność? Wysłuchaj, Panie, zmiłuj się nade mną; bądź, Panie, dla mnie wspomożycielem!» (Psalm 30:7-11)
Dnia 14 września 2025r. zmarł „długowłosy” Rafał. Był z nami z przerwami od 2017r. Okresy buntu, objawiające się wahaniami pomiędzy zupełnie sprzecznymi ideologiami i zmianami image na facebook’u, przeplatały się u niego z czasami pokory, kiedy gorliwie studiował Boże Słowo, próbując naginać się do Niego, reflektując nad własnymi błędami, służąc ludziom, korzystającym z naszego wsparcia jako kucharz. Ostatnim razem przybył do nas już w bardzo złym stanie fizycznym – wyniszczający sposób życia pogłębił różnego rodzaju schorzenia, nie został zakwalifikowany do transplantacji płuc. Jednak w tym trudnym cieleśnie stanie pojawiła się radość – związał się ze swoją wieloletnią przyjaciółką, zaręczyli się, zostały już zakupione obrączki. Coraz częściej przebywał w szpitalu – mówił, że nieustannie rozmawia z Bogiem i czuje się dobrze pomimo licznych dolegliwości.
W ostatnich dniach wspominaliśmy okres od 2017r., podzielimy się nieco statystykami.
W prowadzonych przez nas mieszkaniach readaptacyjnych przebywało:
– w roku 2017 – 23 mężczyzn i 4 kobiety (razem 27 osób),
– w roku 2018 – 62 mężczyzn i 11 kobiet (razem 73 osoby),
– w roku 2019 – 76 mężczyzn i 20 kobiet (razem 96 osób),
– w roku 2020 – 76 mężczyzn i 14 kobiet (razem 90 osób),
– w roku 2021 – 63 mężczyzn i 16 kobiet (razem 79 osób),
– w roku 2022 – 64 mężczyzn i 20 kobiet (razem 84 osoby),
– w roku 2023 – 59 mężczyzn i 17 kobiet (razem 76 osób),
– w roku 2024 – 44 mężczyzn i 12 kobiet (razem 56 osób).
Podczas tych lat pomogliśmy 10 rodzinom (samotne matki i rodzice z dziećmi), łącznie 28 osobom,
11 obcokrajowcom.
Łącznie z naszego wsparcia skorzystało ponad 581 osób, nie licząc tych, którzy przebywali u nas od kilku dni do miesiąca czasu i nie podlegali żadnej rejestracji.
Spośród osób, które u nas mieszkały, zmarło 24 panów i 3 panie.
Za każdą cyfrą kryją się konkretne twarze, historie, nasze wspólne emocje, wielu osób nie pamiętamy, wiele nazwisk wywołuje wzruszenie w sercu, tęsknotę, wielu chcielibyśmy jeszcze raz przytulić, o wielu się martwimy…
Korzystając z okazji, dziękujemy wszystkim, którzy przez te wszystkie lata wspierali nas – finansowo, materialnie, swoją posługą podczas codziennych spotkań dla Społeczności Fundacji, BĘDĄC także DLA NAS w chwilach, kiedy to my potrzebowaliśmy pomocy życzliwego serca. Wasza obecność i zaangażowanie są dla nas świadectwem Bożej miłości – na chwałę Pana!
