„Nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy.” (Ewangelia według Jana 17:20-22)
W dniach 20-27 lipca braliśmy udział w „Wakacjach z Panem” w Więcborku, organizowanych od kilku lat przez naszą siostrę Edytę z Gőrlitz. Zjeżdżają do tej małej miejscowości, nad jezioro, chrześcijanie i zaproszone przez nich osoby, aby dzielić się świadectwem własnego nawrócenia, Bożego działania w ludzkim życiu, troskami, wyzwaniami, wspólnie się radować w modlitwie, przy uwielbieniu, ognisku, podczas spacerów nad brzegiem jeziora, spojrzeć na sytuację chrześcijan poza granicami Polski – usłyszeliśmy świadectwo osób działających w Pakistanie i Ugandzie.
Spotkaliśmy kilka osób, które korzystały z naszego wsparcia – niektóre nadal zagubione i poszukujące swojego miejsca w świecie, dzięki Bożej łasce odczuwające, że to Jego drogi są tymi bezpiecznymi, inne nawrócone, aktywnie działające w zborach w Niemczech i Holandii, doświadczające Bożych cudów i radośnie głoszące Ewangelię.
Pojechaliśmy tam także dla pewnego Mężczyzny – górnik, od wielu lat już nie pracujący, z „pamiątką” po zawodzie w postaci pylicy, wiosną zachorował i od tego czasu jego stan gwałtownie i stale ulegał pogorszeniu, ateista.
Dobry był to czas refleksji na temat samotności i indywidualnej drogi każdego człowieka, wspólnoty i ludzkiego funkcjonowania w grupie, wartości każdej chwili i naszych oczekiwań, a Bożego miłosierdzia i łaskawości w bogactwie Jego błogosławieństw tam, gdzie w trudnych warunkach pokorne serce…