„Do PANA należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, świat i jego mieszkańcy.” (Psalm 24:1)
„A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga – zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus. W Nim zespalana cała budowla rośnie na świętą w Panu świątynię, w Nim i wy także wznosicie się we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha.”
Małymi działaniami człowieka wielkie rzeczy czyni Bóg! Oto zabiegamy wytrwale o stworzenie przyjemnego miejsca dla spotkań na potwietrzu, wiele osób angażuje się w kreowanie użyczonego nam przez prywatną osobę na Przestrzeń Integracji Międzypokoleniowej skrawka ziemi. Pod okiem wiewiórki na ścianie, w tym sezonie wiosenno-letnim zostało pomalowane ogrodzenie, powstała ścianka na kwiaty, posadzono małe drzewka, kwiaty ozdobne i winogron, budujemy maleńką estradę dla zaproszonych gości, zakupiliśmy ozdobny gril dla wspólnego biesiadowania. Jesteśmy wdzięczni Bogu za przychylność i zaangażowanie wielu osób, dzięki nim możemy czynić „naszą ziemię” piękniejszą.
Dziełem wspólnych wysiłków jest Plac Zabaw na podwórzu przy kamienicy, w której znajduje się Świetlica Fundacji w Chorzowie. Jedni zabiegają o pozyskanie bezpłatnie materiału, inni zakupują potrzebne rzeczy, jeszcze inni oddają wiele swojego czasu i służą talentami, wykonując określone prace, aby uporządkować teren, aby był on otoczony mięknym ogrodzeniem z miejscem na kwiaty, aby stworzyć małą estradę dla zaproszonych gości, aby było więcej miejsca, by usiąść wygodnie i wspólnie biesiadować… Każdy z nas w Jezusie Chrystusie staje się cenną cząstką wielkiego i świętego dzieła Boga – dziękujemy wszystkim, którzy w miłości do bliźniego i pokorze dzień po dniu współpracują dla dobra naszej chorzowskiej społeczności i naszych gości.
Dnia 20.08.2022r. wspólnie radowaliśmy się na grill’u Społeczności Fundacji. Jedni posługiwali słowem, inni śpiewem i muzyką, jeszcze inni czuwali nad jadłem i napitkiem, aby jeszcze inni mogli pokrzepić się, doświadczając Bożej miłości w drugim człowieku. Tak to On zespala nas w JEDNO, abyśmy wzrastali w świętości, aż staniemy się Jego świątynią.
